Silvan je smatran vrhovnim ilirskim božanstvom, a naročito je bio štovan kod plemena Dalmata koje je naseljavalo prostor zapadne Bosne. Na latinskom naziv Silvan znači šuma, pa odatle se i smatrao božanstvom šuma, pastira i stada.
Lik Silvana je najčešće prikazivan sa nekim od njegovih atributa, kao što su svirala (siringa) i pastirski štap (pedum. U njegovoj pratnji su obično bili koza ili pas. Slaveljen je na proljeće, a naročito krajem aprila i početkom maja kada se obilježavalo žrtvovanje u njegovu čast koje se sastojalo od mesa (naročito svinjskog), vina, žitarica, grožđa i mlijeka.
Smatralo se da njegovo obožavanje pospješuje zdravlje stoke i dobar poljoprivredni urod. Obično je prikazan kao lice koje je pola čovjek a pola jarac. Dolaskom Rimljana na naše prostore izjednačen je sa rimskim božanstvom – Panom. Iz kulta o bogu Silvanu nastala je i legenda o vukodlaku.
Komentariši