Većina je ljudi čula za Perzepolis u Iranu, ceremonijalni glavni grad drevnog Perzijskog Carstva.
Oko 12 km od ove antičke metropole nalazi se jedno manje poznato, ali jednako impresivno mjesto – Naqsh-i Rustam, gigantska grobnica perzijskih kraljeva ukrašena reljefima starim i do 3000 godina.
Naqsh-i Rustam, grubo prevedeno kao Prijestolje Rustama, se nekada smatralo svetom planinom u kojoj su ukopana četiri vladara Ahemenidskog Perzijskog Carstva (oko 500 gdina prije nove ere).
Najstariji reljef pronađen na Naqsh-i Rustamu je danas teško oštećen, a izrezbaren je prije otprilike 1000 godina prije nove ere.
On prikazuje blijedu sliku čovjeka i smatra se da datira iz doba Elama, jedne od najstarijih poznatih civilizacija. Pored ovog reljefa na litici se nalazi još niz sličnih, od kojih je možda i najpoznatiji lik mitskog junaka Rostama.
No, daleko najupečatljiviji dio Naqsh-i Rustama su grobnice isklesane u litice stijene lokalno poznate kao “perzijski križevi”. Ulaz u svaki grob je u središtu svakog križa, koji vodi do male sobe u kojoj kralj leži u sarkofagu.
U jednoj od grobnica (identificirano popratnim natpisom) leži Darije I, a smatra se da u ostale tri grobnice leže Kserks I (Xerxes), Artakserks I i Darije II. U petoj nedovršenoj grobnici je vjerovatno trebao počivati Artakserks III, posljednji kralj Ahemenidskog Perzijskog Carstva.
Komentariši