Nišan na mezaru Omer-age Bašića, u haremu Jakir, kod Bašića mosta, na četvrtom kilometru od središta Glamoča u Bosni i Hercegovini, kraj magistralne ceste M–15 Glamoč – Livno, ubraja se u jedno od glamočkih čuda.
Ne samo da je postavljen prema zvaničnim zabilješkama prije tačno 316 godina, iako je i to impozantan podatak, nego spada u najveći poznati nišan u Bosni i Hercegovini, a prema tvrdnjama i među najveće na cijelom Balkanu.
Nišan iz 1798. godine je visok 4,7 metra, a upravo mu je toliki i opseg turbana. Spomenik je ukrašen topuzom (buzdovanom) i interesantnom orijentalnom ornamentikom u kamenorezu.
Veoma zanimljiv podatak je i da je nišan sačuvan tokom Prvog, te Drugog svjetskog rata, tokom postojanja dvije bivše Jugoslavije, u periodu 1918 – 1941. godine i 1945. do 1991. godine, ali i da je preživio posljednji rat u Bosni i Hercegovini iako je područje Glamoča u periodu od 1992. do 1996. godine bilo ono preko kojeg su prošle dvije paravojske: bosanskih Srba i bosanskih Hrvata.
Nišan na mezaru Omer-age Bašića plijeni pažnju ne samo svojom veličinom nego i ornamentikom i bogatim ukrasima te ga je nemoguće ne primijetiti tokom putovanja magistralnom cestom M-15 Livno – Glamoč u haremu Jakir.
Interesantno je da se podatak da je nišan koji se nalazi na grobu Omer-age Bašića, kod Bašića mosta, na putu između Glamoča i Livna, iz godine 1798. godine, visok 4,7 metara, a čiji je i opseg saruka 4,7 metara, navodi i u djelu bosanskohercegovačkog pripovjedača, dramatičara i folkloriste Alije Nametka pod nazivom “Islamski kulturni spomenici turskoga perioda u Bosni i Hercegovini”, štampanog 1939. godine u vrijeme Kraljevine Jugoslavije u izdanju Državne štamparije Sarajevo.
U knjizi “Islamski kulturni spomenici turskoga perioda u Bosni i Hercegovini” navodi se da su, inače, prvi nadgrobni kamenovi, koji se u Bosni zovu nišani, a u Hercegovini bašluci, u islamskom svijetu bez natpisa i vrlo su maleni.
“Kasnije, razvijanjem državne moći i sjaja, i mrtvacima se podižu većinom grobni kamenovi s natpisima. Postoji tradicija da je sa sultanom Mehmed el-Fatihom išlo 12.000 klesara, koji su podizali nadgrobne kamenove njegovim poginulim vojnicima. Na najstarijim nišanima u Sarajevu kod Alipašine džamije isklesane su razne figure: ptice, mačevi, lukovi i strjelice, topuzi i slično”, navedeno je u knjizi.
Na prvim nišanima bosanskih domorodaca natpisi su pisani bosanskom ćirilicom, tzv. bosančicom ili begovskim pismom. Interesantno je, da ponekad jedan par nišana služi za dvije osobe. Tako u selu Dubu, kod Rogatice, ima nišan na kojemu piše ćirilskim slovima: . . . Hasan i Ahmat, dva Radilovića sina. Pri kraju na tom nišanu, kao i na bogumilskim stećcima, stoji: “Da je blagosloven tko će projti i proklet koji prevaliti”.
Komentariši